فى ذكرى الاسراء
وسط عبير الذكرى
وبين حدود الفكره
وفوق غبار الحروف
حاولت اكتب سين
من بعد منها ميم
ووسطهم لام الف
فوق منها مده
كان نفسى من مده
اكتب عن المسرى
اكتب عن المعراج
اندهه على مكه
تنده على عكا
يسمع صلاح الدين
يبعت قطز لينا
كان نفسى يامدينه
اضوى شعاع فيكى
يحرق اعاديكى
ويكون لينا مدنه
وسط ظلام الخوف
كان الامل شمعه
حاولت امسك قلم
من قلبى فاض الالم
وبكى الالم دمعه
ع اللى حصل لينا
عن حال اعادينا
الملحمه كلمه
المرحمه كلمه
ما بين حدود الحاء
والراء
وصفر الباء
حيشتتوا شملنا
حيفرقوا ارضنا
اليوم حيخدوا النجف
من بعد منها حلب
من بعدها سينا
سمعانى يامدينه
ياانتم
يااحنا
ياانا
ياامه يامسلمه
سمعانى ياامه
فى ذكرت الاسراء
بندهه اقول ليكى
اتجمعى فينا
اتوحدى فيكى
الفجر جايب امل
الفجر عايز عمل
الصبر والهمه
العزم ياامه
بكره نعود لامه
وطبل باز الجمل
يدوى على الامه
يندهه يسمعنا
يعلى يجمعنا
نرفع رايات خضرا
مكتوب على سطرها
بالوحى والقدره
النصر
جاى
بكره
النصر
جاى
بكره
(منقول)